Krysia bezimienna

Nowa pokojówka królewny Anny Jagiellonki przyjeżdża podjąć służbę nie sama, ale z siedmioletnią dziewczynką, Krysią, uczepioną jej spódnicy. Królewna była uprzedzona, że matka Krysi umarła w podróży, a dziecko desperacko przylgnęło do najbliższej życzliwej osoby, ale szczegóły nie były jej znane. Dziewczynka mówi jednak, że zmarła była jej nianią; mama nosi katankę wyszywaną jarzącymi kamykami i złoty łańcuszek na szyi, a tatuś jeździ na koniu cały w żelaznym odzieniu, a za nim wojsko z białymi skrzydłami. Oboje pojechali do Bozi, a gdy czarny pan przyjechał do grodu, niania zbudziła Krysię w nocy i obie uciekły.
Musiało to być jednak gdzieś daleko, bo nikt nie potrafi zgadnąć, kim byli rodzice dziewczynki. Bez nazwiska i bez grosza przy duszy, może liczyć tylko na życzliwość królewny… i mieć nadzieję, że „czarny pan” jej nie znajdzie.
Patronat: